"Έλα λοιπόν δως μου φιλί!" είπε μέσα της ξέπνοη.
Τον ένιωσε να της αγγίζει το μάγουλο, ήθελε απεγνωσμένα να απαντήσει στο φιλί του. .
"Έλα, τώρα!" ήθελε να του πει, όμως κρατήθηκε. Τα μάτια της γυάλιζαν από την ηδονή που την είχε κυριεύσει. Ένιωθε το σώμα της να αιωρείται και να τον πλησιάζει, να τον ακουμπά έτσι όπως στέκονταν αμήχανα σκυμμένος πάνω της. Η ψυχή της γέμιζε απορία.
"Γιατί κοντοστέκεται; Δεν θα κρατηθώ άλλο, θα τον φιλήσω!" σκέφτονταν καθώς την έπιανε από το ροδαλό της καρπό.
Δεν μπορούσε άλλο να τον περιμένει, άνοιξε τα μάτια της, με βλέμμα που πετούσαν σπίθες. Ύστερα, άπλωσε τα χέρια της, τα έβαλε στους ώμους του και γυναικεία, τον φίλησε. Ήταν το πρώτο της! Το φιλί της πεταλούδισε στο στόμα του, πάνω στα χείλη του. Ήταν ζεστό και μυρωμένο.
Εύη Γκάλαβου
Σχόλια
Αυτό επιδιώκω πάντα.. να νιώθουμε.. :-)
Σε ευχαριστώ!
Εξαιρετική στην αλήθεια σου!
Καλό φθινόπωρο που .....έρχεται
Νικος
χάρηκα που σε ξαναείδα.. :-)
εγω σας ευχαριστώ, (όλους όσους περνούν από εδώ), για τον χρόνο που αφιερώνεται σε ο,τι αναρτώ.
υγ1 Ποιος ειπε πως η ωριμότητα κάνει παρέα με την ηλικία; :-)
υγ2 Όλο αυτό περι ανωριμότητας με έχει βάλει σε σκέψεις του τύπου... άραγε οδηγεί σε σοφία η ωριμότητα;
μηπως η "ηθελημένη" ανωριμότητα είναι αυτή που μας κρατά ζωντανούς στο παιχνίδι της ζωής;
Και πολλές ακόμα, που θα χαρώ να τις συζητήσουμε από... φθινόπωρο. :-)
Να ζητήσω συγγνώμη που άργησα.
Καλό φθινόπωρο που κοντοζυγώνει αγνοώντας τους καύσωνες που επιμένουν.
(κουνώ το κεφάλι μου, χαμογελώντας)
Αν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, μπορούμε!
Σε ευχαριστώ πολύ!
Να είσαι πάντα καλά!