Έχω τη δύναμη




Περιπλάνηση μέχρι εξαθλίωσης
σε δύσβατα μονοπάτια
χωρίς οξυγόνο και νερό.
Ξυπόλητη και άστεγη
με τον αέρα να κυριεύει
καρδιά και κορμί.

Το φως!

Ήταν και πριν εκεί;
Μα με κεφάλι σκυφτό
μυαλό πολυάσχολο
έχασα τη ζωή.

Τώρα όμως
έχω τη Δύναμη!

έχω τη δύναμη
να σε δω,
έχω τη δύναμη
να σε αγγίξω,
έχω τη δύναμη
να σε σηκώσω ψηλά,
έχω τη δύναμη
να πετάξουμε μαζί
έχω τη δύναμη
για ΜΑΣ!


Εύη Γκάλαβου






Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Hellas News New York - Toronto - Athens 
14 Ιουλίου 2012   αριθ. φυλλου 981

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Κανείς δεν έχει ανάγκη ισορροπίας, γιατί αυτή τελικά απλα δεν υπάρχει......ξεκινάμε απο το χάος, επιζητούμε το χάος,( ''ερωτας'' τότε η ονομασία του) και καταλήγουμε εκει πάλι...όχι ''νεα φίλη'' ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΨΕΥΤΟΑΣΦΑΛΕΙΑ απαντάς μόνη σου εδω στο παραπάνω, για τις ισορροπίες...λες εδω ''έχω τη δύναμη
να σε δω,
έχω τη δύναμη
να σε αγγίξω,
έχω τη δύναμη
να σε σηκώσω ψηλά,
έχω τη δύναμη
να πετάξουμε μαζί
έχω τη δύναμη
για ΜΑΣ!''
άρα δεν ισορροπείς ποτέ,μάλλον συνεχίζεις να περπατάς...δεν θα σ ενοχλήσω άλλο.Καλό καλοκαίρι και ''μην κοκκινίζεις'' παρά μόνον από οργή, όταν αυτή είναι απαραίτητη

Νίκος Κυριακίδης
Ο χρήστης Γυναίκα είπε…
Νίκος Κυριακίδης.

Τα δύο κείμενα έχουν διαφορά σχεδόν ένα χρόνο, αν δεν με απατά η μνήμη μου.

Ναι, στο παραπάνω περπατούσα και εν τέλει ξέρετε κάτι, δεν πέταξα στο τέλος...

όχι γιατί δεν είχα τη δύναμη..

Στ ζωή αναθεωρούμε, άλλοτε απ τα εμπόδια, άλλοτε απ την δύναμη μας.

Δεν έχει ανάγκη ισορροπίας αυτός που δεν ονειρεύεται,
δεν έχει ανάγκη ισορροίας αυτός
που δεν αναζητά..
αυτός που δεν ψάχνει..
αυτός που ειναι ικανοποιημένος
με όσα έχει.

Ακόμα και όταν περπατάμε πόσες φορές χάνουμε τον βηματισμό μας..



Αλήθεια..".δεν θα σ ενοχλήσω άλλο."..γιατί;

Τι σας ενόχλησε;

Δεν σας καληνυχτώ, περιμένω...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Δεν με ενόχλησε τίποτε ακριβώς το αντίθετο, απλά δεν θα κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας. Θα δώσουμε ένα ραντεβού τον Σεπτέμβριο σαν τα παλιά σινεμά και ελπίζω πως έως τότε θα σε έχω πείσει, πως και ο δικός μου σεβασμός είναι απόλυτος- παρόλο τον ενικό, ελπίζοντας κι εγω σε έναν ενικό που δείχνει κυρίως, την οικειότητα στο ''οχι ξένο''.
Δεν έκανα κριτική στη γραφή σου, δεν κρίνω το θεωρώ τόσο ατάλαντο στη Τέχνη, μόνον μοιράστηκα σκέψεις μου, για την ισορροπία.Σαν ένας των θετικών επιστημών ξέρω πως ''η λεγάμενη'' τελικά πάντα είναι ασταθής και η αναζήτησή της στη ζωή, μάλλον μάταιη....μου γράφεις πως όποιος αναθεωρεί-δηλαδή όλοι μας κάθε στιγμή-έχει ανάγκη την ισορροπία, ίσως κάνουμε χρήση της λέξης με άλλο τρόπο. θα έλεγα έχει ανάγκη για να ονειρευτεί.....να αναζητήσει....να ψάξει.....να ικανοποιηθεί, την αποδοχή του εαυτού , των αντιφάσεών του, της βέβαιης αβεβαιότητας....ίσως αυτή την ''ισορροπία'' σου, την μη στατική, την μακριά από την ''αρμονία'', την κατανοώ απόλυτα.
..............μου αρέσει πολυ ''να χάνω'', όταν απέναντι ο συμπαίκτης έχει τέτοια ποιότητα( μακάρι να μου συνέβαινε συχνά)
Σ ευχαριστώ και πάλι πολύ, στο ''επανιδείν''......
Νίκος
Ο χρήστης Γυναίκα είπε…
Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι.

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη λοιπόν.

Παρ όλα αυτά θα συνεχίσω την εξάσκηση μου..:)

εις το επαναγράφειν..

Καλό καλοκαίρι.
Ο χρήστης marie είπε…
Όμορφο, ελπιδοφόρο, συγκινητικό. Με αγγίζει ο τρόπος φραφής σου Εύη μου. Καλό ξημέρωμα να έχεις.
Ο χρήστης Γυναίκα είπε…
Marie σε ευχαριστώ που στάθηκες σε κάτι πιο παλιό.
Καλό ξημέρωμα και σε σένα!