Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός, με καλή χρήση πάντα, πως το διαδίκτυο είναι πηγή θησαυρού.
Το Facebook είναι ένα κομμάτι του εικονικού τούτου κόσμου που σου δίνει την ευκαιρία να διαβάσεις, να μάθεις και να γνωρίσεις αξιόλογους ανθρώπους.
Με ιδιαίτερη χαρά σήμερα φιλοξενώ τον ποιητή Χρήστο Παπουτσή με τον οποίο και ανοίγω επίσημα τη νέα ενότητα στο ιστολόγιο "Γυναίκα..." που αφορά συνεντεύξεις αξιόλογων ποιητών, πεζογράφων και ζωγράφων-εικονογράφων.
Ελάτε λοιπόν να ταξιδέψουμε μέσα από τις συνεντεύξεις και τα έργα τους και να τους γνωρίσουμε!
Ο Χρήστος Παπουτσής γεννήθηκε στην Αθήνα, στη γειτονιά του Πλάτωνα. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και εξειδικεύτηκε στην παθολογία. Ζει στον Ίππιο Κολωνό, όπου εργάζεται ως ιατρός παθολόγος και φιλοσοφεί ως ποιητής.
Έχει εκτεθεί ποιητικά στο 45ο διεθνές συνέδριο της UMEM (Union Mondiale Des Ecrivains Medecins), στο 13ο "MUR DE POESIE DE TOURS", στα περιοδικά "Κασταλία" και "Μανδραγόρας", σε διαδικτυακές ποιητικές ομάδες και ιστολόγια.
Εργογραφία
Aπό την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορούν τα βιβλία του:
«Λήθη, η αυτοκράτειρα του κόσμου» (ποιητική συλλογή, 2014)
«Μετά το τέλος τ' ουρανού» (ποιητική συλλογή, 2013)
Μαριονέτα
Δεν αναρωτήθηκες.
Ούτε γύρισες να κοιτάξεις.
Βολεύτηκες
με τα χειροκροτήματα και τα φώτα.
Γι' αυτό,
τώρα που σβήσανε τα φώτα,
αναπαύσου στο κουτί.
Εν αγνοία.
(από το βιβλίο "Λήθη, η αυτοκράτειρα του κόσμου". 2014)
Αλληλογραφία.
Το στόμα μου στέγνωσε
να κλείνω γράμματα, μετά να τα πετώ,
να κλείνω άλλα και να τα σχίζω.
Υπάρχουν λόγια που δεν γράφονται,
λόγια που λέγονται μόνο σαν βλέμμα μα,
σαν η απόσταση βλέμμα δεν επιτρέπει,
τα χέρια σχίζουν τα γράμματα
και την καρδιά τα λόγια τ' ανείπωτα.
(από το βιβλίο "Λήθη, η αυτοκράτειρα του κόσμου". 2014)
Φίδι
Το φίδι,
έλεγε,
τον εραστή της
θύμιζε.
Γι΄αυτό,
το άφηνε
ν' αναρριχάται πάνω της,
να την χαϊδεύει,
ώσπου
την δάγκωσε
στο αριστερό της στήθος.
Έμοιαζε
πράγματι
στον εραστή της.
Όπως αυτός,
της είχε
φαρμακώσει την καρδιά.
(από το βιβλίο "Μετά το τέλος τ' ουρανού". 2013)
Εύη Γκάλαβου: Αν θεωρήσουμε πως η σημερινή εποχή έχει
αλλοτριώσει τον άνθρωπο, πώς θα μπορούσε να τον βοηθήσει η ποίηση;
Χρήστος Παπουτσής: Ενδεχομένως να
μπορεί η ποίηση που έχει τέτοιο πρoσανατολισμό, να βοηθήσει τον άνθρωπο να
ξαναγνωρίσει τον Εαυτό του και να μειώσει την εξάρτηση του από την ύλη.
E.Γκ: Μέσα από το έργο του ο ποιητής συνήθως
«απελευθερώνει» κρυμμένα κομμάτια της προσωπικότητας του και του χαρακτήρα του.
Μιλήστε μας λίγο για τη διαδικασία της δημιουργίας όπως την αντιλαμβάνεστε
εσείς.
Χρ. Παπ: Ό,τι συμβαίνει, ό,τι
υπάρχει περνάει από τον ηθμό της ψυχής του ποιητή. Επίσης,η φαντασία του ποιητή
άλλοτε πλάθει κόσμους και άλλοτε τους αποκαλύπτει.Το τελευταίο με την βοήθεια
και της φιλοσοφίας. Αυτή είναι η διαδικασία που ακολουθώ κι εγώ.
E.Γκ: Είναι, σήμερα, οι ποιητές απρόσιτοι κατά την
αντίληψη που έχει επικρατήσει από την εποχή των καταραμένων ποιητών;
Χρ. Παπ: Οι σημερινοί
ποιητές δεν αναγνωρίζονται εύκολα αν αναζητάμε πάνω τους και στη συμπεριφορά
τους εξεζητημένα χαρακτηριστικά. Ζουν συνήθως μέσα στα κοινωνικά πλαίσια, είναι ευπροσήγοροι και φυσικά, ανοίγονται πραγματικά μόνο μέσα από τα ποιήματα τους .
E.Γκ: Θεωρείτε ότι ο Έλληνας και ειδικά τα νέα παιδιά
διαβάζουν ποίηση; Και αν ναι, σε ποιους ακριβώς ποιητές δείχνουν την προτίμησή
τους;
Χρ. Παπ: Γενικά ο Έλληνας και τα νέα παιδιά νομίζω ότι διαβάζουν
πεζογραφία κυρίως και λιγότερο ποίηση. Θεωρώ ότι προτιμούν τους
καταξιωμένους, εξαιρετικούς βεβαίως, ποιητές μας.
E.Γκ: Αν δεν γεννιόσασταν στην Ελλάδα και ζούσατε σε
κάποια άλλη χώρα, θα επιχειρούσατε να γίνετε κάτι άλλο εκτός από ποιητής;
Χρ. Παπ: Εγγενώς, νομίζω
πως η ίδια τάση θα υπήρχε. Να εκφραστώ ποιητικά. Άλλη χώρα, άλλος ήλιος κι
ουρανός, άλλες κοινωνικές συνθήκες μπορεί να κατέπνιγαν την εκδήλωση της τάσης
αυτής ή να με οδηγούσαν σε άλλο τρόπο έκφρασης που δεν έχω ακόμη φανταστεί.
E.Γκ: Ασκείτε το επάγγελμα του ιατρού. Η ποίηση πόσο
σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή σας, τι σημαίνει για εσάς και πώς πήρατε την
απόφαση να ασχοληθείτε με την ποίηση;
Χρ. Παπ: Η ποίηση είναι
ένας τρόπος έκφρασης της αναζήτησης. Η Ιατρική σε φέρνει σε επαφή με το
φαινόμενο της ζωής και του θανάτου, με το φαινόμενο άνθρωπος. Εάν θελήσεις να
ασχοληθείς, μοιραία φτάνεις σε αδιέξοδο, σε μια οροφή. Η ποίηση είναι ο τρόπος
μου να εκφράσω και τις φιλοσοφικές μου αναζητήσεις, να διαπεράσω την οροφή. Για
να ασχοληθώ με την ποίηση, απλά άρχισα να γράφω από τα γυμνασιακά μου χρόνια
χωρίς συγκεκριμένη αφορμή. Απόφαση χρειάστηκε προκειμένου να προχωρήσω, χρόνια
μετά, στην έκδοση των ποιημάτων μου. Θεώρησα πως είχα κάτι να πω. Άλλωστε το βιβλίο
γενικά, είναι μια καλή αφορμή για να
συναντιόμαστε και να συζητάμε ιδίως σ’ αυτή την εποχή που ο φόβος και η
κατάθλιψη απειλούν να φτιάξουν φωλιές
στο μυαλό μας.
E.Γκ: Ποιες δυσκολίες συναντάτε στην ποιητική τέχνη από
τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την πραγμάτωσή της;
Χρ. Παπ: Η σύλληψη της
ιδέας δεν χρειάζεται προσπάθεια. Προσπάθεια, άλλοτε περισσότερη, άλλοτε
λιγότερη, χρειάζεται μέχρι να γίνει αποδεκτή από εμένα η μορφοποίηση της ιδέας
αυτής σε ποίημα. Δεν μου είναι εύκολο. Πολλά ποιήματα σε συρτάρια περιμένουν την
ολοκλήρωση τους.
E.Γκ: Πείτε μας τι εκφράζετε με την ποίησή σας και τι
θέση κατέχει ο έρωτας μέσα σ' αυτήν;
Χρ. Παπ: Στα ποιήματα
μου προσπαθούν να χωρέσουν συναισθήματα αγκαλιά με φιλοσοφικές αναζητήσεις. Ο Έρωτας
αποτελεί την ελκτική δύναμη της δημιουργίας. Ο δεσμοφύλακας Έρωτας που φυλακίζει,
πληγώνει και εμπνέει.. Κάποτε θα αναγκαστεί να μας απελευθερώσει. Τότε που, όσοι
έχουν μάθει ν’ αγαπούν δίχως νήματα «θα γίνουν Ένα μέσα στο αδιάσπαστο Όλον, πιο
κοντά απ’ οσο φέρνει ο έρωτας,πιο κοντά απ’ όσο φέρνει η αγάπη».
E.Γκ: Μιλήστε μας για τα βιβλία που έχετε γράψει μέχρι τώρα.
Χρ. Παπ: Προηγήθηκε το «Μετά το τέλος τ’ ουρανού» το
2013 και ακολούθησε το 2014 η «Λήθη η αυτοκράτειρα του κόσμου» και τα δύο από
την «Άνεμος Εκδοτική». Στο πρώτο βιβλίο, η ελκτική δύναμη που λέγαμε, ο Έρωτας, αφού
μας πληγώσει, μας εμπνεύσει, μας απογειώσει, μέχρι την οροφή βέβαια, θα γίνει
άστεγος κι εμείς ελεύθεροι. Θα γίνει άστεγος κι εμείς ελεύθεροι καθώς ό,τι
δημιουργήθηκε έχει τέλος. Τελειώνει ο χρόνος και η «πραγματικότητα». Έρχεται το
δεύτερο βιβλίο να μας μιλήσει για την «πραγματικότητα», για τον κόσμο, για μια θεατρική παράσταση στην οποία οι ηθοποιοί εμείς, νομίζουμε πως είμαστε ο ρόλος, για μια
παράσταση στην οποία η αυτοκράτειρα Λήθη αποκαλύπτεται...
E.Γκ: Ποια είναι η σχέση σας με τον χρόνο και πως η ποίηση απαλύνει τις πληγές του;
Χρ. Παπ: Ο χρόνος
άρχισε και θα τελειώσει.Έχω καλή σχέση μαζί του.Δεν θεωρώ αρνητικές ούτε τις
ράγες που αφήνει χαραγμένες στη μορφή μου. Για να χρησιμοποιήσω στίχους από το
«Μετά το τέλος τ’ ουρανού», προσφέρει απομυθοποίηση, γνώση, κατανόηση, άφεση. Μαζί
του τελειώνουν ο φόβος και η ελπίδα. Αυτή η ποιητική έκφραση φιλοσοφικής άποψης
απαλύνει τις δικές μου πληγές.
E.Γκ: Πόσο εύκολο ή δυσκολο είναι να ακουστεί η φωνή ενός νέου λογοτέχνη στην Ελλάδα του σήμερα, όταν συναντά κλειστές τις πόρτες των εκδοτικών οίκων;
Χρ. Παπ: Μια λογοτεχνική φωνή σήμερα μπορεί να ακουστεί εύκολα μέσω
διαδικτύου. Ο κλασσικός τρόπος έκδοσης ενός
βιβλίου είναι πιο δύσκολος αλλά όχι πάρα πολύ. Όταν συναντάς πόρτες
κλειστές και συμβαίνει συχνά, διστάζεις να χτυπήσεις κι άλλες. Μια πόρτα που δεν
άνοιξε μπορεί να είναι και προς όφελος του αναζητητή. Θα ανοίξει όποια πρέπει, όταν πρέπει.
E.Γκ: Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν για την ποίηση στην εποχή του διαδικτύου;
Χρ. Παπ: Δεν νομίζω πως
κινδυνεύει η ποίηση. Ίσως και να βοηθά το διαδίκτυο την ποίηση. Την κάνει πιο
προσιτή στον κόσμο.Ο περιπλανώμενος του διαδικτύου συναντά πληθώρα ποιημάτων.
Κάποιο από αυτά μπορεί να τον οδηγήσει στο βιβλιοπωλείο προς αναζήτηση
ποιητικών συλλογών κάτι που, αλλιώς, θα έκανε πιο δύσκολα.
E.Γκ: Ένα ποίημα είναι σπουδαίο όταν…
Χρ. Παπ: Όταν ξεκλειδώνει κλειδαριές...
E.Γκ: Πείτε μας ένα στίχο που σας χαρακτηρίζει απόλυτα.
Εύη Γκάλαβου
Σχόλια