Εγώ κόκκινη, εσύ τι χρώμα;


Εγώ κόκκινη, εσύ τι χρώμα; Τι χρώμα είσαι, μαύρο, άσπρο;
Διάβασα τα κείμενά σου για την ερωμένη σου. Ζήλεψα. Θυμάσαι; Είμαι πλανεύτρα. Το ξέχασες; Ζηλεύω. Την ανάσα, το κορμί, το μυαλό, το φιλί, το χάδι, την ηδονή, το άγγιγμα, τη μυρωδιά.
Να γίνω όλη φωτιά… Ό,τι απλόχερα χάρισες σε άλλες. Ζηλεύω.
Αντέχεις; Αντέχω; Άπιστη αντέχεις;
Τι υποσχέσεις δίνουμε σε σας. Τις τηρώ; Αργώ… αλλά πάντα επιστρέφω. Χάνομαι τόσο συχνά στο κορμί, στην ψυχή, στο μυαλό μου.
Δε φεύγει η ζήλια. Τρώει, καταστρέφει, πονάει, γδύνει, μετανιώνεις, πληγώνεις, παντού ψέματα και τρέλες. Ζήλια ή έρωτας;
Θολώνεις. Ερωτεύεσαι και μετά θάνατος. Δεν ζεις, πονάς, αγαπάς, αναζητάς. Τι γίνεται γύρω σου, μπορείς να δεις καθαρά;
Εμένα ρωτάς, την τρελή; Εμένα που καίγομαι από πόθο, που δεν βλέπω τίποτα ακόμα και με ανοιχτά μάτια; Ανοίγω –εσένα, κλείνω –εσένα. Δεν υπάρχω ούτε εγώ. Εσύ ανοίγεις τα μάτια μου το πρωί, εσύ κουνάς τα χέρια και τα πόδια, εσύ με ταΐζεις, εσύ σκέφτεσαι, εσύ πονάς, εσύ αγαπάς, εσύ ζηλεύεις. Είσαι μέσα μου.
Μήπως είμαι εσύ; Ίσως κάνω λάθος, ίσως είμαι τυφλωμένη. Μα είμαι ερωτευμένη, τι να δω;
Εγώ κόκκινη, εσύ;





εύη γκάλαβου
2011

Σχόλια