Δεν νομίζω πως έχω κουράγιο να δω κάτι άλλο σήμερα θα την αφήσω να πλεύσει μέσα μου
Η Μόνικα -αύρα τραγωδίας - στα 108 λεπτά (στις USA & UK κόπηκαν σκηνές κι έμεινε κουτσουρεμενη 92 λεπτά διάρκεια), η Μόνικα λοιπόν μέσα στα 108 υπέροχα λεπτά άνοιξε το στόμα για 5-6 μόνο ατάκες! Η παρουσία της όμως και η γλώσσα του σώματός της είναι ισχυρά εργαλεία που εκφράζουν τον πόνο και τη μοναξιά της.
Το γυμνό κορμί της κι η κυρίαρχη ομορφιά του προσώπου εξουσιάζει την κάμερα και τον τηλεθεατή. Στις όμορφες γυναίκες μεγαλύτερος εχθρός είναι το ίδιο της το φύλο.
Η ομορφιά γίνεται στόχος ζήλιας και πέφτει θύμα της κακολογίας των γυναικών της πόλης, ενώ ταυτόχρονα προκαλεί τον πόθο των ανδρών.
Η Μαλενα σιωπηλή και απομονωμένη από τη μία η εφηβική φαντασία του Ρενάτο απ' την άλλη αποκαλύπτουν το χάσμα μεταξύ του ρομαντικού ιδεώδους και της σκληρής πραγματικότητας.
Προκαταλήψεις, στερεοτυπικές αντιλήψεις για τη γυναικεία σεξουαλικότητα μπορούν να γίνουν όπλο στα χέρια του όχλου, σε έναν κόσμο γεμάτο υποκρισία και αδικία.
Το σενάριο δίνει έμφαση στη δύναμη της κοινωνικής κριτικής κ της προκατάληψης. Την βρήκα οπτικά υπνωτική και πολύ συγκινητική με αριστοτεχνικό συνδυασμό τοποθεσιών, ήχων και χρωμάτων. Οι πρωταγωνιστές (Monica Bellucci και Giuseppe Sulfaro) είναι απλά εξαιρετικοί
Σχόλια